you bad

ดาว บนฟ้านับร้อยพัน
รู้ไหมฉันจำดวงดาวทุกดวง ที่เรานับพร้อมกัน
อุ่นไอนั้น จากตะวันแสนไกล
อาจอยู่ไม่นานเท่าความอบอุ่น ที่เธอซบตรงไหล่
มี ดอกไม้บาน ที่ปลายโค้งรุ้งนั้น
ที่เราเห็นนั้นสวยงาม
แต่ทุกๆอย่าง ไม่อยู่ไปจนนิรันดร์
กี่ปลายทางที่เราผ่านพ้น
กี่ถนนที่เดินทางไกล
กี่ ความฝันยังมีเปลี่ยน
แต่เธอไม่ทิ้งกันไป
กี่ความจำเคยทำหล่นหาย
กี่ใบไม้ร่วงโรยบนทาง
มีเพียงรักของเราที่ไม่เคยทิ้งไปไม่มีห่าง
เป็นอย่างนั้นไปอีกแสนนาน
ลมพาคลื่นมาไกล
ไม่อาจพัดกลืนวันคืนของเราให้เลือนไปเหมือนพื้นทราย
ใต้ดวงจันทร์ กลางท้องฟ้าดาวพราย
ดั่งบนโลกนี้ มีเพียงสองเรา เท่านั้นที่ครอบครองได้
จะมีฟ้าคราม ยามเมื่อรุ่งสาง
จะกอดเธอจนสว่าง
และทุกๆอย่างจะอยู่ไปจนนิรันดร์
กี่ปลายทางที่เราผ่านพ้น
กี่ถนนที่เดินทางไกล
กี่ความฝันยังมีเปลี่ยน
แต่เธอไม่ทิ้งกันไป
กี่ความจำเคยทำหล่นหาย
กี่ใบไม้ร่วงโรยบนทาง
มีเพียงรัก ของเราที่ไม่เคยทิ้งไปไม่มีห่าง
เป็นอย่างนั้นไปอีกแสนนาน
กี่ปลายทางที่เราผ่านพ้น
กี่ถนนที่เดินทางไกล
กี่ความฝันยังมีเปลี่ยน
แต่เธอ ไม่ทิ้งกันไป
กี่ความจำเคยทำหล่นหาย
กี่ใบไม้ร่วงโรยบนทาง
มีเพียงรักของเราที่ไม่เคยทิ้งไปไม่มีห่าง
เป็นอย่างนั้นไปอีกแสนนาน